Menu

logo tjk main 

Gdzie się podziały moje pieniądze? Naprawę domowego budżetu czas zacząć

Pieniądze co prawda szczęścia nie dają, ale ciągłe myślenie o tym, jak przeżyć do pierwszego również jeszcze nikogo nie uszczęśliwiło. Wystarczająca ilość środków pomoże nam za to spełniać marzenia i po prostu, zapewnić sobie finansowy spokój. Nie myśleć ciągle o pieniądzach, o ich braku - to też marzenie wielu osób.

Gdy mamy poczucie, że nasza pensja ucieka nam z portfela nie wiadomo kiedy i gdzie, to najwyższy czas, żeby odzyskać kontrolę nad swoimi finansami. Ciągłe wyczekiwanie wpływu następnego wynagrodzenia, brak oszczędności, zadłużanie się czy poczucie braku kontroli nad budżetem domowym to tylko niektóre zjawiska, jakie powinny dać nam do myślenia.

O finansach kobiet powstało wiele stereotypów. Internet jest pełen żartów na temat robienia zakupów czy szukania bogatego męża. Czy musimy jednak poddawać się tym krzywdzącym opiniom? Być może i kupowanie jest dla wielu z nas jednym z ulubionych zajęć, ale to nie musi się kłócić z oszczędnością, jeśli nauczymy się mądrze wydawać zarobione pieniądze. Jeśli jesteśmy jeszcze jednak na tym etapie, że pieniądze przeciekają nam przez palce, to pytanie jest właściwie jedno:

Jak zacząć naprawiać swoje finanse?
Gdy nie wiemy, co dzieje się z naszymi ciężko zarobionymi pieniędzmi, zacząć trzeba od zdobycia informacji, którędy nasza pensja tak szybko ucieka z portfela. A do tego potrzebne jest regularne spisywanie wydatków. Po miesiącu zbierania paragonów i prowadzenia listy wydatków, zobaczymy, na co tak naprawdę wydajemy najwięcej pieniędzy i gdzie szukać oszczędności. W wielu przypadkach możemy się mocno zdziwić, jak bardzo drobne kwoty wpływają na nasz budżet. Kiedy już zrobimy takie rozpoznanie i nawyk spisywania wydatków wejdzie nam w krew, przyjdzie kolej na comiesięczne planowanie domowego budżetu i systematyczne eliminowanie niechcianych wydatków.

Co pomoże nam spisywać wydatki?
Warto wyznaczyć sobie jeden dzień w tygodniu na podsumowanie budżetu i wprowadzenie do arkusza Excel wydatków z zebranych paragonów. Tabelka z takimi danymi powinna być podzielona na dni i kategorie (żywność, utrzymanie domu, transport itd.). Jeśli będzie nam łatwiej, dane wprowadzać można codziennie. Pomóc w spisywaniu może też aplikacja na telefon, dzięki której na bieżąco będziemy spisywać wydatki. W sieci można znaleźć mnóstwo pomocnych narzędzi do zarządzania budżetem domowym, dzięki którym ta czynność przestanie być dla nas udręką.

Dowiedzenie się, gdzie uciekają nasze pieniądze, jest pierwszym krokiem do odzyskania kontroli nad swoimi finansami. Najtrudniejszy krok to wyrobić sobie nawyk spisywania wydatków. Warto jednak podjąć to wyzwanie, żeby zobaczyć efekty mądrego zarządzania budżetem i w końcu, mniej myśleć o pieniądzach.
Czytaj więcej...

Hobby to pieniądz…czyli jak na nim zarobić?

„Rób to, co kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia swojego życia” . Idąc tropem tej genialnej maksymy, postanowiłam dziś wystukać słów parę na temat hobby. Moich, Twoich, Waszych. A mianowicie tego, w jaki sposób na własnych pasjach można zarabiać.

Od dzieciństwa jesteśmy karmieni przez rodziców wypowiedziami typu:
- „pieniądze na drzewie nie rosną”
- „jak będziesz sama zarabiać, docenisz wartość pieniądza”
- „chcesz coś dostać, to musisz na to zapracować”

Jako dzieci faktycznie nie znamy wartości pieniądza, ale jak każdy chcemy je posiadać, móc nimi dysponować, kupić sobie nową lalkę, lizaka czy grę. Praktycznie każdy z nas jako nastolatek miał styczność z pracą dorywczą. Ulotki, zbieranie owoców, praca w restauracji czy kawiarni i nie ma w tym nic złego, ponieważ praca pozwala na przyswojenie pewnych umiejętności i wiedzy. Uczy samodzielności, zaradności, kontaktu z ludźmi, co jest bezcenne w dalszym życiu zawodowym i osobistym.

Nie znam chyba ani jednej osoby, która nie chciałaby posiadać pieniędzy tak po prostu, bo życie za krótkie na pracę, bo w kraju ciężko, bo nie będzie „kto miał robić na nasze emerytury”, bo „nam się należy”. Niestety jaki świat jest - każdy widzi, albo udaje, że nie widzi i na tym cierpi. Rzadko kiedy cokolwiek można dostać za darmo. Postawa roszczeniowa jest postawą bardzo zdradliwą, choć niektórzy przekonują się o tym dopiero po latach narzekania na niesprawiedliwość wszechświata. Czy ktokolwiek z Was w tym momencie mojego artykułu uwierzy mi, że na własnym hobby można zarobić?

Jako osoba, która znalazła sposób, aby hobby połączyć z zarabianiem pieniędzy, przygotowałam dla Was listę rzeczy „do zrobienia przed osiągnięciem wielkiego sukcesu”. Zaczynamy!
1. Uwierz we własne siły
TO jest całkowita podstawa każdego przedsięwzięcia. Droga do sukcesu nie jest usłana różami, wręcz przeciwnie - jest kręta, wyboista i długa. Podczas tej długiej wędrówki coś, czego nie może zabraknąć to samoświadomość. Świadomość tego, że da się radę, cokolwiek by się nie działo.


2. Określ cele
Postaw sobie pytanie - na czym Ci zależy i w jaki sposób chcesz to osiągnąć. Nie chodzi o budowanie dokładnego biznesplanu, to nie ten etap. Chodzi o start. O ruszenie z kopyta. O zbadanie samego siebie, swoich oczekiwań i planów.


3. Zbadaj branżę
Zobacz, czy ktoś już zajmuje się czymś podobnym do tego, czym Ty chcesz. Sprawdź czasopisma i portale branżowe. Korzystaj z możliwości Internetu. Przy dobrych chęciach i chwili wolnego czasu, znajdziesz tam coś więcej niż tylko pornografię i Wikipedię. Inspiruj się, pytaj, szukaj, porównuj. Jeżeli trzeba - kontaktuj się z osobami, które mogłyby Ci coś doradzić, powiedzieć „jak to jest to robić”.


4. Pamiętaj, że Internet to Czwarta Władza tego kraju
Żeby odpowiednio rozreklamować własną działalność, potrzeba dużo cierpliwości, ale możesz zacząć od prostej rzeczy - funpage’a na największym portalu społecznościowym w galaktyce. Śmiejcie się, ale wszystko zaczyna się od tzw. poczty pantoflowej. Falami.


5. Działaj
Zacznij robić to, co kochasz, tak aby pokochali to inni. Bądź oryginalna. Bądź „świeża”. Nie bój się być czymś „nowym”.


6. Ignoruj hejterów i trolli
Jak dobrze wiadomo - idiotów i zazdrośników na tym świecie nie brakuje. Wystarczy przejrzeć pierwszy z brzegu portal i już roi się tam od krytyki (niekoniecznie zasłużonej i konstruktywnej) oraz wyzwisk. Niestety nie ma ograniczeń ani wiekowych, ani światopoglądowych, jeżeli chodzi o dostęp to Internetu, a często czytając wypowiedzi co poniektórych wydawałoby się dorosłych osób - żałuję.


7. Rozwijaj się
Czytaj, oglądaj, twórz. Niech ludzie widzą, że się rozwijasz, że nie stoisz w miejscu, że masz nowe pomysły i chcesz się nimi dzielić z innymi. Żeby ludzie pozytywnie nas postrzegali, sami musimy być pozytywni.


To trochę „suchej” teorii na temat ścieżki, jaką można sobie samej wytyczyć. Wszystko brzmi pięknie a ktoś pomyśli, że to jakieś banały.  

Zatem czas na przykłady prosto z życia
1. Dominika Budzyńska i Maxineczka
Dwie młode kobiety, które rodzą w Polkach piękno. Ich porady dot. kosmetyków a makijaże zapierają dech w piersiach niejednej z Pań. Mają tysiące fanek, prowadzą świetne blogi/vlogi. Jeżeli ktoś wątpi, że DA SIĘ, to wspomnę, że Dominika porusza się na wózku inwalidzkim, co nie przeszkadza jej wcale w czerpaniu radości i inspiracji z życia.

2. Macademian Girl
Okrzyknięta Najlepszą Blogerką Modową. Jej stylizacje są piękne, kolorowe, odważne, jak na zaściankowość Polski. Zapraszana do mediów, chętnie doradzi - co na siebie założyć, a czego raczej unikać. Ma 23 lata. Tyle, ile większość z nas.

3. Pillov
Widziałyście kiedyś poduszki, które wyglądały jak wielkie cukierki, ciastka, muffiny? Teraz możecie nie tylko zobaczyć, ale również taką posiadać!

4. Łukasz Kielban z Czasu Gentlemanów
Z wykształcenia historyk zgłębiający zwyczaje i niuanse życia mężczyzn międzywojnia. Z powodzeniem poszukuje na swoim blogu odpowiedzi na pytanie - „gdzie ci mężczyźni?”. Naczelny Gentleman III RP.

5. Dorigami
Trio 20-latków z Konina w Wielkopolsce, którzy zaraz po maturze postanowili zająć się… składaniem papieru. Japońska sztuka origami jest ich pasją, którą zaczęli rozwijać podczas pokazów, na których zarabiają. Coraz bardziej interesują się nimi konińskie i poznańskie media. Mają zapał i chęci, żeby udowodnić światu, że jeżeli „się chce”, to można. Skąd wiem? Wchodzę w skład Dorigami.


Oto mały przegląd ludzi, którym „się chce”. Którzy mają pomysł na siebie i wcielają go w życie. Pamiętajcie, że „zarabiać” można nie tylko pieniądze. Takie inicjatywy pomagają rozwinąć skrzydła, własne kompetencje społeczne. Własne hobby może oznaczać o wiele więcej niż tylko brak wolnego czasu. Sława, kariera, rozpoznawalność, poznawanie nowych ludzi i miejsc, odkrywanie możliwości, o których wcześniej nawet byśmy nie pomyśleli. Tak się zyskuje. Tak się zarabia. Tak się wspiera rozwój samego siebie.

Kończąc przytoczę zdanie, które widniało na drzwiach jednego z poznańskich punktów ksero:
„Nigdy nie mów, że czegoś nie da się zrobić, bo zawsze znajdzie się idiota z inicjatywą, który nie wie, że tego nie da się zrobić i to zrobi!”.

Dominika Pacyńska, 20l.

Czytaj więcej...

Czy warto dzielić się kosztami weselnymi z rodzicami?

Ślub i wesele to niezaprzeczalnie jedne z najważniejszych i najpiękniejszych zarazem, chwil w naszym życiu. Warto dołożyć wszelkich starań, by były one jedyne i niepowtarzalne.

Wymaga to nie lada wysiłku, zarówno organizacyjnego, jak i finansowego.
Czy zatem lepiej uporać się z tym samemu, czy skorzystać z pomocy rodziców?


Każdy z nas ma inną wizję na temat tego, jak ten dzień powinien wyglądać. Dla jednych istotne jest, by była to uroczystość skromna, spędzona w gronie najbliższych, inni chcą by odbyła się z wielką pompą, i aby była „na językach” jeszcze długo później.

Rzeczywistość potrafi jednak skutecznie ostudzić zapał. Nierzadko okazuje się, że pewnych naszych planów nie jesteśmy w stanie zrealizować, gdyż zwyczajnie przerastają nas koszty.

Młodym ludziom, którzy dopiero, co zaczynają wspólne życie niełatwo jest od razu wystartować z wysokiego pułapu. W takiej sytuacji zdarza się, że z pomocą śpieszą mama i tata. W większości przypadków robią to z dobroci serca i naprawdę, dlatego, że chcą a nie muszą. Dla nich to również jest spore wydarzenie. Wypuszczają spod swoich rodzicielskich skrzydeł własne dziecko, które przez wiele lat było pod ich wyłączną opieką.

Czasem jednak okazuje się, że ta pomoc może zrodzić wiele konfliktów. Pojawiają się odmienne zdania, co do menu, wyboru kwiatów, muzyki, listy gości itd.. Każda ze stron ma swoje pomysły. Różnica pokoleń nie daje o sobie zapomnieć. Nagle okazuje się, że jeśli w porę nie zwolnią tempa, ten dzień ze wspaniałego, stanie się najgorszym.

Kompromis nie jest sztuką łatwą. Wymaga on dużego zaangażowania i cierpliwości. Warto, więc rozmawiać o wszystkich wątpliwościach. Bezsensowne niedopowiedzenia sprawiają tylko, że przygotowania do ślubu przebiegają w jeszcze większej dawce stresu, który i tak jest już na bardzo wysokim poziomie.

Najwięcej problemów przysparza lista gości. Rodzice zazwyczaj chcą zaprosić krewnych, których Młodzi nigdy nie widzieli na oczy. Ci z kolei są niezadowoleni, że wśród gości mają znaleźć się nieznajome ciotki, czy kuzynostwo z tzw. „siódmej wody po kisielu”. Sami zainteresowani stawiają na grono swoich znajomych, wierząc, że dzięki temu parkiet nie będzie pusty, a zabawa potrwa do białego rana. I tu dochodzi do niepotrzebnych spięć, gdyż tak naprawdę wszyscy mają rację. To uroczystość Młodej Pary, ale to rodzice „oddają” swoje dzieci i też chcą, by w tym dniu towarzyszyły bliskie im osoby. Najlepszym sposobem jest szczera rozmowa i przedstawienie wzajemnych oczekiwań. To naprawdę może się udać.

Gdyby spojrzeć na to z drugiej strony, dzień ślubu to niepowtarzalna i być może jedyna sposobność, by poznać lepiej swoje korzenie i poznać ludzi, których zna się jedynie z fotografii. Codzienność pełna pośpiechu nie pozwala nam na tego typu spotkania, zawsze jest coś bardziej absorbującego, więc całkiem dobrym pomysłem jest skorzystanie z takiej okazji. Przecież to w gruncie rzeczy nic strasznego.

Przygotowania do ślubu zajmują bardzo dużo czasu. Do załatwienia jest mnóstwo spraw. To wielkie wsparcie, gdy mama i tata chcą pomóc i wziąć na siebie sporą część obowiązków. Wiąże się to z ustępstwami, owszem, ale ten, kto może liczyć na tego typu pomoc, jest prawdziwym szczęściarzem.

Najlepszą receptą by całość była bliska perfekcji, to wzajemne zaufanie i zrozumienie. To ważne, by liczyć się z uczuciami, pragnieniami innych i ich zdaniem.

Oczywiście, jeśli stać narzeczonych na samodzielne wyprawienie wesela, to sytuacja idealna. Jednak czasem, gdy bliscy chcą pomóc, to może zwyczajnie oznacza, że im zależy i chcą wziąć udział w tym wydarzeniu, w pełni tego słowa znaczeniu?

Zdarzają się też sytuacje, gdy rodzice za bardzo narzucają swoje zdanie i ingerują w przygotowania, uznając, że wiedzą najlepiej, co jest dobre i odpowiednie. Stwarzają wtedy poczucie jakby to była wyłącznie ich „impreza”. I wówczas nie ma się co dziwić, że Młodzi buntują się. Z założenia bowiem ma to być dzień jeden jedyny w ich życiu.

Idealnym byłoby, gdyby całość przebiegała bezkonfliktowo i w pełnej harmonii. Jednak życie to nie jest bajka, a ludzie są tylko ludźmi.

Skoro mają to być najcudowniejsze i niezapomniane chwile, dołóżmy wszelkich starań by tak było. Koniec końców lepiej mieć w pamięci tylko dobre wspomnienia i zadowolonych gości, którzy będą wspominać to wydarzenie, jako wyjątkowe.

Różnice pokoleniowe będą istnieć zawsze. Inne czasy, wartości, poglądy, priorytety. Jednak rodzina jest jedna i powinna być na pierwszym miejscu. W końcu, jeśli nie ślub ma taki charakter „familijny”, to cóżby innego?

Znajdźmy płaszczyznę porozumienia, czasem ustąpmy i ugryźmy się w język, by nie powiedzieć o jedno słowo za dużo, które zrani drugą osobę jak np. płacę za ślub, więc wymagam i chcę, aby było po mojemu… Wtedy przygotowania stają się już koszmarem a nie przyjemnością. Mila atmosfera pryska i czekamy aby ten dzień szybko już nadszedł i się skończył. Czy tak ma być, czy o to chodzi?

Magdalena Zbytek-Książkiewicz, 30l.

Czytaj więcej...
Subskrybuj to źródło RSS